Dallas Buyers Club е филм дизајниран да собира награди. Рецептот е едноставен: одберете социјално ангажирана тема, каст(р)ирајте двајца глумци кои публиката ги доживува како секс-симболи, натерајте ги да симнат 20 килограми за да не личат на себе, и наполнете го сценариото со едноставен дијалог и длабоко хумани пораки.
Дејството се одвива во 80-тите, кога поголемиот дел од човештвото веруваше дека СИДА-та е казна за развратен живот наменета за наркомани и хомосексуалци. Кога Ron Woodroof (Matthew McConaughey) дознава дека боледува од СИДА, тој е redneck каубоец до коска, згрозен од луѓето како транссексуалецот Rayon (Jared Leto) со кои мора да ја дели болничката соба. Сепак откако дознава дека пристапот до лекови за заболените од СИДА во САД е неправедно ограничен, решава да стане шверцер на лекови од соседното Мексико и станува голем поборник за правата и здравјето на социјално обесправените и маргинализирани жртви на оваа подла болест.
Како и повеќето биографски филмови, Dallas Buyers Club следи добро позната формула. Ако не ви пречи формулата, филмот ќе ве воодушеви. Matthew McConaughey е феноменален глумец и 2013 е годината кога сите се убедија во тоа, иако неговите улоги во Bernie, Mud, Killer Joe и Magic Mike беа подеднакво импресивни. Номинацијата за Оскар е сосема заслужена, но лично повеќе навивам за Bruce Dern. Не за друго, туку сакам да го видам McConaughey да се помачи уште малку и да извлече од себе барем уште неколку незаборавни ликови пред да се препушти на славата и инерцијата што со себе ја носи Оскарот.
No comments :
Post a Comment