The favourite - Yorgos Lanthimos (2018)

По претходниот филм на Lanthimos (Killing of a sacred deer) се уплашив дека грчкиот enfant terrible забегал во Von Trier територија. The Favourite ми го разбива овој страв со приказна која е и смешна, и апсурдна, но пред сè различна од филмовите со кои Lanthimos го разбранува филмскиот свет. Нема во Favourite ниту приказни за џиновски мачки кои демнат надвор од домот (Dogtooth), ниту луѓе кои се претвараат во животни ако не најдат партнер (Lobster), ниту пак руски рулет со семејството (Killing of a Sacred Deer). А сепак...

Shoplifters - Hirokazu Kore-eda (2018)

Не го сакам стереотипот за ладнокрвниот Јапонец кој работи како машина и за ништо не се буни. Да, работната култура им е на завидно ниво, но сум видел таму и агресија и солзи, сум пиел во распаднати поткровја, сум чекал возови кои никогаш не дошле и сум држел предавања што доцнеле и по триесет минути. Ако некој сака да погледа под исполираната површина на Јапонија, им препорачувам да го погледнат Shoplifters, златната палма од Кан и најдобриот филм на Синедејс досега.

Синедејс 2018 на кантар

Синедејс ми е стара љубов. Неколку години врската ни беше 'на далечина', и фестивалот толку ми недостасуваше што му пишував љубовни писма од студениот Монтреал. Годинава конечно сме заедно во Скопје, па решив да го живнам блогов за да го овековечам моментот. Постов ќе го ажурирам секогаш кога ќе имам нешто да пишам за годинешново издание на Синедејс, па да видиме како ќе се развива љубовнава приказна:)