Музички топ 16 за 2016

Колку многу смрт! Во 2016 си заминаа Bowie, Cohen, Prince и Sharon Jones, оставајќи зад себе илјадници концерти, стотици албуми и десетици незаборавни вечери во кои играв, пеев и го дишев со нив истиот мемлив воздух полн со возбуда и пот. Слава им!

Колку многу добра музика! Bowie и Cohen си заминаа со албуми кои ѝ пркосат на смртта пеејќи ѝ директно во очи. Nick Cave ја преточи тагата од загубата на синот во уште едно елегично ремек дело. На страна проклетството на смртта, имаше место годинава и за прослава и за протест, посебно благодарние на домашните музичари како Љубојна, Легијата и Bernays Propaganda.  

Не помнам година што толку ми ги растреперила струните на срцето со музика. Одбројувањево го започнувам на последниот ден од 2016, а планирам да го завршам таму некаде на крајот од јануари. Значи ѝ давам на 2016 уште еден месец да ме изненади со уште по некој музички бисер, а 2017 ја замолувам да се стрпи со упокојувањата, за да можеме на раат да ги исплачеме легендите кои нè напуштија годинава.

Да се прошетаме по кортикалната лента

Автор: Кевин С. Вајнер (Kevin S. Weiner)

Невронаучен истражувач, писател, картограф на човечкиот мозок, сурфер, пливач  

Кога ќе го чуете зборот лента, може помислувате на виткање подароци или пак на награда што сте ја освоиле на седум години (или можеби вчера). Веројатно не знаете дека составен дел од тоа што придонесува кон вашето мислење и осознавање е еден појас од нервно ткиво познат како кортикална лента. Па, додека ги прибираме и привршуваме новите постови со најзначајните моменти од годинашната средба за мапирање на човечкиот мозок во Женева што ја спомнавме минатиот пат, да се прошетаме заедно по кортикалната лента.

Повелете на коктели

Во Јапонија одам често и сум видел многу чудни работи, но сè до посетата на Tachibana Shinsatsushitsu ни самиот не знаев колку почудно можело да биде. Не, ова не е приказна за секс, дрога и рокенрол, бидејќи тоа би било премногу мејнстрим. Ова е пост за Golden Gai, делот од Tokyo со најголема концентрација на алкохол по квадратен сантиметар, и за еден од неговите најблесави барови. Tachibana Shinsatsushitsu е инспириран од гастроинтестинални клиники и служи коктели на таа тематика. Името е толку чудно, а локацијата толку збутана, што за да го пронајдеш ти треба сопруга која знае да чита јапонски букви кога е малку поднапиена.

The Accountant - Gavin O'Connor (2016)

Слободно смејте му се на Бен Афлек. Точно, човекот нема голем актерски опсег, меѓутоа се има испробано во толку многу улоги и жанрови, што навистина заслужува признание. Овој пат признанието доаѓа во форма на освојување на американскиот бокс офис со R-rated филм за аутистичен суперхерој.  

Мапирање на мозокот: Како што треба

Од денес почнуваме со серијал преводи на научни текстови поврзани со човечкиот мозок. Преводите кои ќе ги најдете на овој сајт се оригинално објавени на Huffington Post, како дел од иницијативата на Организацијата за мапирање на човечкиот мозок (Organization for Human Brain Mapping - OHBM) за приближување на науката до пошироката јавност. Започнуваме со написот кој се обидува да објасни зошто сензационализмот на популарните медиуми не соодветствува со моменталната состојба во областа на мапирање на мозокот.

Kubo and the Two Strings - Travis Knight (2016)

Ако треба да трепнете, направете го тоа пред да почне Kubo and the two strings, oти филмов ќе ве остави ококорен и вчудоневиден.  Да се разбереме, ова не е филм за деца.  Ви зборувам од искуство, оти син ми после дваесет минути се преплаши и бараше веднаш да го изнесам надвор.  Кога се вративме во кино салата издржавме уште само пет минути, за потоа стравот повторно да надвладее.  Затоа се договоривме дека јас следниот ден ќе отидам сам да го догледам филмот и ќе му раскажам што се случило.  

За земјотресите и триаголникот на животот

Деновиве се изначитав сечии мислења за поплави и земјотреси. Од повеќето од нив ми се креваше косата на главата (HAARP, навистина?), но за среќа имаше и соодветни реакции од научници кои брзо ги побиваа најскандалозните тврдења. Сепак, една привлечна (и опасна) полувистина која беше споделена илјадници пати од телевизии, портали, па дури и од неколку мои пријатели, остана без соодветен демант. Станува збор за таканаречениот 'триаголник на животот'.

Hell or High Water - David Mackenzie (2016)

Камерата почнува да се врти. Паркинг во американско предградие. Графит на воен ветеран. Жена на пат за работа.  Таа ли е главниот лик? Вртењето продолжува. Банка. Жената влегува во банката. Два лика со качулка вперуваат пиштол во неа. Камерата запира, најавната шпица започнува, а јас се препуштам на визуелната поезија на Hell or High Water, најдоброто од 2016 досега.

Месец дена во македонскиот експрес лонец

Дехуманизирачки. Така би ги опишал оние месец дена кои ги поминав пролетва во Македонија. Двете страни се тргнати во касапење на карактерот на секој кој не е од 'нивна'. Противникот не е човек, тој е комуњар, соросоид, предавник, стока, цепаница, или било кој друг епитет кој му ја одзема хуманоста и го прави легитимна мета на навреди, потценување и игнорирање. 

You Sexy MF

Ексцентричен!

Така те нарече татко ми додека те гледавме како играш на високи штикли околу една девојка што свири гитара, пеејќи ја легендарната песна на Tom Jones, 'Kiss'. Во тоа време во моите очи Томџонс беше кралот на добриот вкус и доброто бакнување, а ти се гребеше од неговата слава и му ја извитоперуваше песната со чудно фалсето и неодредена сексуалност, светлосни години далеку од потта и влакнестите гради на Рударот од Велс. А сепак, чувствував некоја чудна привлечност кон зборот 'eксцентричен' и твојата андрогена појава.

Филмски топ 15 за 2015

Во 2015 изгледав далеку помалку филмови од обично, а пишан осврт дочекаа само оние кои ми оставија најсилен впечаток.  Овој напис ми е шанса да фатам чекор со филмските фаворити од 2015 и да ја свртам страната на 2016.  Не ја исклучувам можноста да се навратам на некои филмови кои не стигнав да ги погледнам, како Anomalisa, Trumbo и Dressmaker.

Почесни 5: Trainwreck, Shaun the Sheep, Look of Silence, What Happened Ms. Simone?, Babadook

Седум филмски разочарувања од 2015

Оваа листа често наидува на недоразбирање, оти некои читатели сметаат дека ги содржи најлошите филмови што сум ги видел во 2015.  Далеку од тоа, ова се само филмови кои со нетрпение сум ги очекувал, но не ги исполниле моите очекувања.  Сепак, ако ми дадете избор повторно да ги гледам овие 'разочарувања' или пак најновиот Star Wars, веројатно ќе се одлучам за филмовите на листава, оти тие барем се обидуваат да направат нешто неконвенционално и оригинално. Добро, исклучок е филмот под број еден, тој би го гледал пак само со пиштол на чело.

За теориите на заговор и зелените мозокојадци

Во главата на многу луѓе живее еден мал зелен мозокојадец. Причината заради која модерната наука го крие неговото постоење е затоа што мозокојадецот е имплантиран од самите научници при раѓање. Тие експериментираат со дел од човечката популација за да ги идентификуваат оние луѓе кај кои мозокојадецот не може да вирее. Од таа група се регрутираат новите генерации научници.

Две недели култура во Скопје

Во Скопје доаѓам прегладнет.  Не само за кифли од фурна, туку и за добар муабет и за доза култура.  Заборавам на секојдневните обврски, долгите меилови, бавните состаноци и брзата храна на Северна Америка.  Го баталувам инбоксот и скитам низ скопската магла во потрага по храна.  Уживам во тие скитања, додека се полни и стомакот и душата.

Збогум Spaceboy

Викендот го минав со ★, новиот албум на David Bowie, на repeat.  Го слушнав минимум дваесет пати, уживајќи во музиката и борејќи се со текстовите.  Имав чувство дека станува збор за концептуален албум, но немав идеја што е концептот.  Го споредив со Earthling и Outside по својата радикалност, со Station to Station по својата музикалност.  Се обидов дури и да напишам осврт за албумот, но ми фалеа зборови.